Rusya-Ukrayna savaşının patlak vermesiyle başlayan enerji ve gaz krizi Avrupa’yı zor duruma soktu.

Dünyanın en saygın ekonomi dergilerinden İngiltere’de yayınlanan The Economist‘in, “Almanya, yine Avrupa’nın hasta adamı mı?” kapak haberi ve analizi Almanya’da büyük yankı uyandırdı. Dergideki geniş analizde, Alman ekonomisinin Angela Merkel sonrası dönemde yalpalamaya başladığı ve şu anda yerinde sayarken, geleceğe dair umut vaat etmediği kaydedildi.

Analizde, sosyal demokrat SPD, yeşiller ve liberal FDP’nin ekonomi politikalarının Almanya’ya zarar verdiği, ekonomisinin dinamizmi yavaşlattığı, buna karşı bürokrasinin çok ağır olduğu belirtilerek, ülkenin Avrupa Birliği içindeki lokomotif rolünü kaybetme aşamasında olduğu da aktarılıyor.

İşte The Economist’in Almanya ekonomisi ile ilgili analizi:

“Yirmi beş yıl önce bu gazete (The Economist) Almanya’yı Avrupa’nın hasta adamı olarak adlandırmıştı. Ardından 2000’lerin başındaki bir dizi reform Almanya için altın çağı başlattı. Almanya, akranlarının gıpta ettiği bir hale geldi. Almanya kısa sürede dünya çapındaki mühendisliği ile bir ihracat merkezi olarak öne çıktı. Ancak Almanya zenginleşirken dünya dönmeye devam ett. Sonuç olarak Almanya bir kez daha geride kalmayı başardı.

Almanya Avrupa’nın büyüyen ekonomisini geçerek 2006 ve 2017 yılları arasında Amerika’ya ayak uydurdu. Fakat bugün, üçüncü çeyrekte durgunluk yaşadı. IMF’ye göre Almanya önümüzdeki beş yılda da Amerika, İngiltere, Fransa ve İspanya’dan daha yavaş büyüyecek.

BEŞ KİŞİDEN DÖRDÜ ALMANYA’YI BEĞENMİYOR

Elbette ki durum 1999’daki kadar ürkütücü değil. Bugün işsizlik yüzde 3 civarında, ülke daha zengin. Ancak Almanlar, ülkelerinin olması gerektiği gibi çalışmadığından giderek daha fazla şikayet ediyor. Beş kişiden dördü anketörlere Almanya’nın yaşamak için adil bir yer olmadığını söylüyor.

Almanya’nın eski endüstrilerdeki performansı, yatırım eksikliğini örtbas etti. Genel olarak ülkenin GSYİH içindeki payı olarak bilgi teknolojisine yaptığı yatırım, Amerika ve Fransa’dakinin yarısından daha azdır. Bir işletmeyi işletmek için ruhsat almak OECD ortalamasının iki katı olan 120 gün sürüyor. Buna, kötüleşen jeopolitik, karbon emisyonlarını ortadan kaldırmanın zorluğu ve yaşlanan bir nüfusun sancıları da ekleniyor.
Tüm büyük Batı ekonomileri arasında Almanya, Çin’e en çok maruz kalan ülkedir.

ALMANYA-ÇİN İLİŞKİSİ

Geçen yıl ikisi arasındaki ticaret 314 milyar doları buldu. Bu ilişki bir zamanlar kâr amacı tarafından yönetiliyordu; şimdi işler daha karmaşık. Çin’de Alman otomobil üreticileri, yerli rakiplerine karşı pazar payı mücadelesini kaybediyor. Diğer bir zorluk da enerji geçişinden kaynaklanmaktadır. Almanya’nın sanayi sektörü, Avrupa’nın bir sonraki en büyüğünden neredeyse iki katı kadar enerji kullanıyor.

İŞ GÜCÜ EKSİKLİĞİ HİSSEDİLİYOR

Öte yandan Almanya, ihtiyaç duyduğu iş gücünden giderek daha fazla yoksunlaşıyor. İkinci dünya savaşından sonra yaşanan bebek patlaması, nette 2 milyon işçinin önümüzdeki beş yıl içinde emekli olacağı anlamına geliyor. Ülke neredeyse 1,1 milyon Ukraynalı mülteciyi çekmiş olsa da, bunların çoğu çocuk ve yakında evlerine dönebilecek çalışmayan kadınlar. Daha şimdiden, işverenlerin beşte ikisi vasıflı işçi bulmakta zorlandıklarını söylüyor.

Almanya’nın daha parçalanmış, daha yeşil ve yaşlanan bir dünyada başarılı olabilmesi için ekonomik modelinin uyum sağlaması gerekecek. Yine de 1990’larda yüksek işsizlik Gerhard Schröder’in koalisyonunu harekete geçirirken, bu kez alarm zillerini görmezden gelmek daha kolay. Sosyal Demokratlar, liberal Hür Demokratlar ve Yeşiller’den oluşan bugünkü hükümette çok az kişi görevin boyutunu kabul ediyor.

Politikacılar korkmak yerine yeni firmaları, altyapıyı ve yetenekleri teşvik ederek ileriye bakmalı. Teknolojiyi benimsemek, yeni firmalara ve endüstrilere bir hediye olacaktır.”