TBMM Başkanlığı Genel Sekreterliği Araştırma Hizmetleri Başkanlığının hazırladığı “Çeşitli Ülkelerde Çalışma, Dinlenme ve Kısaltılmış Çalışma Süresi” başlıklı raporda, dünyada ve Türkiye’de çalışma ve dinlenme süreleri ele alındı.

Raporda Türkiye, Fransa, Almanya, Belçika, İngiltere, İsveç, Azerbaycan, Avustralya ve Birleşik Arap Emirlikleri’nde çalışma ve dinlenme sürelerine ilişkin mevcut uygulamalara yer verildi.

TÜRKİYE’DE ÇALIŞMA SÜRESİ 45 SAAT

4857 Sayılı İş Kanunu kapsamında Türkiye’de genel bakımdan çalışma süresinin haftada 45 saat olduğu kaydedilen raporda, 45 saatlik çalışmanın, aksi kararlaştırılmaması halinde, çalışma günlerine eşit şekilde bölüştürüldüğü aktarıldı.

Raporda, işçilere verilecek yıllık ücretli izin süresinin, hizmet süresi bir yıldan 5 yıla kadar (5 yıl dahil) olanlara 14 günden, 5 yıldan fazla 15 yıldan az olanlara 20 günden, 15 yıl ve daha fazla olanlara 26 günden az olamayacağı belirtildi. Devlet memurlarının ise çalışma süresi haftalık 40 saat olarak belirtildi.

BİR ÇOK ÜLKEDEN DAHA ÇOK ÇALIŞIYORUZ

Raporda, Fransa’da yasal haftalık çalışma süresinin 35 ve aylık olarak ise 151,67 saat olduğu, toplu sözleşmelerle haftalık 35 saat çalışma süresinin altında ya da üstünde çalışma süresinin belirlenebildiği bilgisi yer aldı.

Almanya’da Çalışma Süreleri Yasası’nın, iş gücü çalışma süresinin 8 saati geçemeyeceğini öngördüğü hatırlatılan raporda, Belçika’da günlük çalışma süresinin 8 saati, haftalık çalışma süresinin de 38 saati geçemediği kaydedildi.

İngiltere’deki ilgili mevzuatta “Yasal çalışma süresinin fazla mesai dahil haftalık 48 saati geçmemesi gerekir.” ifadesinin yer aldığı belirtilen raporda, İsveç’teki haftalık çalışma süresinin de 40 saati geçemeyeceği belirtildi.

Azerbaycan’da günlük normal çalışma süresinin 8 saatten, haftalık normal çalışma süresinin ise 40 saatten fazla olamayacağı ifade edilen raporda, Cezayir’de haftalık çalışma saati 40 saat ve beş gün olarak belirtiliyor.

Avustralya’da normal çalışma saatlerinin sabah 7 ve akşam 19.00 saatleri arasında sınırlı olduğu belirtilen raporda, haftalık en fazla 38 saat çalışıldığına dikkat çekildi. Haftalık çalışma saati Birleşik Arap Emirlikleri’nde de 48 saat olarak belirlendi.

BEŞ ÜLKEDE MESAİ GÜNÜ 4’E İNDİ VERİM ARTTI

Raporda Danimarka, İspanya, Portekiz, İzlanda, İngiltere ve Belçika’daki kısaltılmış çalışma süresi uygulamalarına yer verildi.

Raporda, İzlanda’da 2015-2019 arasında Reykjavik Belediyesi ile merkezi hükümet tarafından ülke nüfusunun yüzde 1’ine karşılık gelen 2 bin 500 işçiyle haftada 4 günlük çalışma sistemine dair deneme yapıldığı belirtildi. Raporda, “Yapılan denemelerde işçiler daha kısa süreler için çalışmalarına rağmen aldıkları ücretler aynı kalırken iş yerlerinde verim aynı kalmış veya artmıştır.” ifadesi yer aldı.

İngiltere’de 4 Day Week İngiltere kampanya grubu, Cambridge Üniversitesi, Oxford Üniversitesi ve Boston College’deki araştırmacılarla birlikte ücret kaybı olmadan haftada 4 gün çalışmaya yönelik 6 ay sürecek bir pilot uygulama düzenlendiği belirtildi. Belçika’da tam zamanlı bir işte haftada 5 gün yerine 4 gün mesai yapabilmeye olanak sağlayan düzenlemenin başladığı hatırlatıldı.

ÇALIŞMA SÜRESİNİN UZUNLUĞU KİŞİYİ KENDİNE YABANCILAŞTIRIYOR

Raporda çalışma süresinin kısaltılmasına yönelik çeşitli kesimlerce lehte ve aleyhte ortaya konulan görüş ve tespitlere de dikkat çekildi. Çalışma sürelerinin düzensiz şekilde ve uzun sürelere dayandırılmasının verimi artırmadığı, uzun süreli çalışmanın işçinin sağlığını bozarak verimini düşürdüğü şeklindeki görüşler hatırlatılan raporda, “Çalışma süresinin uzunluğu; yorgunluğa, kişinin kendisine yabancılaşmasına, tekdüzeliğe neden olacaktır. Emeği cazip hale getirmek, işçilerde işe karşı optimal bir arzu uyandırmak için çalışma süresini uygun şekilde sınırlamak, işçiye dinlenme süreleri vermek gerekmektedir. Dolayısıyla çalışma sürelerinin sınırlandırılması sosyal, ekonomik ve teknik bir zorunluluktur. Bu sınırlama tarafların iradelerine terk edilemez.” değerlendirmeleri aktarıldı.

İSTİHDAM SORUNLARINA DA YOL AÇABİLİR

Raporda çalışma sürelerinin kısaltılmasının yol açabileceği olumsuzluklar da şöyle sıralandı; “Bu durum söz konusu ürünü kullanan bütün endüstrileri etkileyecektir. Yüksek fiyatlar, pazarlama ve rekabet gücünü zayıflatacak ve fiyatların yükselmesine bağlı olarak enflasyon oranı yükselecektir. Sonuçta, ülke ekonomisi üzerindeki etkileri olumsuz olacaktır. Öte yandan çalışma sürelerinin kısaltılması, işyerlerinde verimsizliğe ve azalan üretkenliğe yol açabilir. Çalışma sürelerinin kısalması, istihdam sorunlarına da neden olabilir.”