Avrupa, bir zamanlar kıtaya güç sağlayan Rus enerji kaynaklarının yerini alacak yeni doğal gaz kaynakları buldukça, Kongo açıklarından Azerbaycan’a kadar enerji coğrafyasının bir zamanlar karanlıkta kalan köşeleri hızla büyüyor. Bu değişim dünyanın enerji haritasını hızlı bir şekilde yeniden çiziyor.

Wall Street Journal’ın haberine göre, İtalyan enerji şirketi Eni ve Cezayir devletine ait enerji şirketi, Sahra’nın derinliklerindeki Bir Rebaa’da düzinelerce kuyu açıyor ve gaz üretiyor.

Akdeniz’in altındaki üç devasa boru hattı Cezayir’in geniş gaz rezervlerini Avrupa’ya bağlıyor. Rus gaz devi Gazprom, son on yılın büyük bölümünde fiyatları düşük tutarak Cezayir gibi tedarikçileri Avrupa pazarının dışına itmişti.

Savaştan önce Rusya’nın petrol ihracatının yüzde 45’i Avrupa Birliği’ne yapılırken, Hindistan petrolünün çoğunu ABD, Irak ve Suudi Arabistan’dan alıyordu. Rusya, doğal gazının çoğunu AB’ye ihraç ederek bölgenin gaz ithalatının %45’ini oluşturdu.

Batı, Rus petrolüne yaptırım uyguladıkça, Çin ve Hindistan indirimli fiyat alarak Rus petrolünün bir numaraları alıcıları haline geldi.

Bu sırada ABD, Avrupa’ya sıvılaştırılmış doğal gaz sevkiyatını iki katından fazla artırdı ve Avrupa, LNG terminallerinin sayısını artırdı.

AB ayrıca Rusya yerine Cezayir, Norveç, Türkiye ve Azerbaycan’dan daha fazla gaz ithal etti.