BBC Türkçe’de yer alan habere göre hem kendisi hem de arkadaşlarının çocuk sahibi olmayı planlamadığı Güney Koreli Yejin konu hakkında şu yorumu yapıyor:

“Bu hem komik hem de çok trajik. Yok oluşumuza yol açabileceğimizin farkındayız”

Yujin ve arkadaşları çeşitli sebeplerde çocuk sahibi olmamayı seçen ve giderek büyüyen bir kadın topluluğunun sadece ufak bir kısmı. Durumun böyle devam etmesi halinde ülke nüfusunun 2100 yılına kadar yarı yarıya düşmesi öngörülüyor.

Gelişmiş ülkerin pek çoğu bu tabloya sahip ancak hiçbir ülkede Güney Kore’de olduğu kadar sert bir düşüş söz konusu değil. Ülkede 50 yılda çalışma çağındaki insanların yarı yarıya azalması, zorunlu askerlik hizmetine uygun kişilerin yüzde 58 düşmesi ve nüfusun neredeyse yarısının 65 yaş üstü olması öngörülüyor.

Durum böyle olunca ülke ekonomisi, emeklilik fonları ve güvenlik için tehlike çanları çalmaya başladı ve ülke yönetimindeki isimler “ulusal acil durum” ilan etmek zorunda kaldı.

Öyle ki 20 yıl boyunca gelen farklı hükümetlerce sürdürülerin politikalarda çocuk sahibi çiftlere aylık ödemeler, sübvanse edilmiş konutlar ve ücretsiz ulaşım gibi toplamda 286 milyar doları bulan yardımlar yapıldı.

Güncel hükümet, çocuk sahibi olmak isteyen evli çiftlerin hastane ve tüp bebek tedavilerindeki masraflarını dahi karşılıyor.

Hükümetler bu konuda öyle ileri gitti ki, Güneydoğu Asya’dan asgari ücretin altında çalıştırılan çocuk bakıcıları getiriliyor ve 30 yaşından önce üç çocuk sahibi olan erkekler askerlik hizmetinden muaf tutuluyor. Örnek olması gerekirse Güney Kore’de askerlik hizmetleri bağlı olunan ordu kuvvetlerine göre 3 ila 5 yıl arasında değişen bir şekilde gerçekleştiriliyor.

Tüm bunlara rağmen oranlar neden düşüyor?

20’li yaşlarındayken tek başına yaşama kararı alan Yejin, yaklaşık 5 yıl kadar önce evlenmeme ve çocuk yapmamaya karar almış. Kore’de ev işlerine ve çocuk bakımına yardım edecek erkek bulmanın zor olduğunu ifade eden Yejin, “Tek başına çocuk sahibi olan kadınlar hakkında da kötü düşünülüyor” diyor. 2022 yılına ait verilere göre ülkedeki doğumların sadece yüzde 2’si evlilik dışı gerçekleşti.

Kariyerine odaklanmayı tercih ettiğini ifade eden Yejin, yoğun çalışma hayatının çocuk sahibi olmak için fırsat tanımadığını söylüyor.

Uzun çalışma saatleri ve yoğun çalışma programları dışında bir de işinde daha iyi olmak için boş zamanlarında ders çalıştığını söyleyen Yejin, “Koreliler, sürekli kendilerini geliştirmeye çalışmazlarsa geride kalacaklarını ve başarısız olacaklarını düşünüyorlar. Bu korku bizi iki kat daha fazla çalışmaya itiyor” ifadelerini kullanıyor.

Sırf pazartesi günü işe gidecek enerjiyi kendisinde bulabilmek için bazı haftasonları hastaneye giderek serum taktırdığını söyleyen Yejin, bir de çocuk sahibi olursa izin alması durumunda işine geri dönemeyeceğinden korkuyor.

Yejin, daha önce insan kaynakları alanında çalışan 28 yaşındaki bir kadın ile karşılaştığını doğum için ayrıldığı iznin ardından işten ayrılmak zorunda kaldığını ya da promosyon alamayan insanlar gördüğünü bu durumun kendisini bebek sahibi olmamaya ittiğini ifade ediyor.

Ülkede hem erkekler hem de kadınlar, çocuklarının ilk sekiz yaşında bir yıllık izin hakkına sahip. Çalışma, Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Teşkilatı (OECD) göstergelerine göre dünyada en yüksek eğitim seviyesine sahip kadınlar Güney Kore’de yaşıyor. Buna rağmen Güney Kore, ücret eşitliği ve işsiz kadın oranında en kötü ülkeler arasında.

Araştırmacılara göre kadınlar kariyer yapmak ya da aile kurmak arasında bir seçim yapmaya zorlanan kadınlar giderek daha fazla kariyerini seçmeyi tercih ediyor.